滕王阁诗

滕王阁诗原文：

山形若覆奁，潭面如拭镜。奇哉几案物，千古弃荒夐。了无扳跻劳，坐惬幽野性。泉源黑难穷，崖色碧机映。闯深畏龙蛰，窥浅见鱼泳。可怜风水声，空山谁来听。我欲买兹丘，扫迹逃嚣竞。未言葺茅斋，先可理渔{左舟右定}。
春风入山骨，毛甲亦已舒。晨熹被春山，草木清而姝。况乃顾渚源，云关护灵区。阴崖气亦暖，瑞草先春敷。金沙出清泉，甘冽滋芳腴。依依杨柳村，渺渺桑苧居。前瞻大小寒，窈窕穷崎岖。飞流吐明月，转壑千雷车。参天亡陈桧，霜黛郁不枯。当时临春地，变灭成榛芜。安知岁寒质，千载独不渝。大中乾元字，入木蛟鸾俱。薰风想佳句，奇踪典刑馀。独往三住翁，至今有遗墟。真游岂易遇，庶或闻沉榆。饱闻东吴胜，欲往世累拘。二子独幽讨，仙舟继篮舆。林间伯劳飞，茶篚春事初。尚有北枝秀，明空雪千株。幽香发清夜，肝胆生冰壶。王事既料理，清游亦忘劬。遥知山水间，快若纵壑鱼。今我方禄隐，居然卧蜗庐。画墁固无役，反如著辕驹。亦拟浮扁舟，乘春经五湖。收帆白蘋下，令子见潜夫。
名贵已居三品上，价高仍在五铢先。春来买断深红色，烧得人心似火燃。
秋郊兔尽韩卢窘，三尺青蛇捲锋颖。到手山河掷与人，却向雌鸡纳腰领。英雄桎足归罗网，辩士舌端空来往。本将衣饭畜王孙，未许肝肠敌亭长。一局残棋了项秦，五湖西子白纶巾。贪他一颗真王印，卖却淮阴跨下人。
桃花坞裏桃花庵，桃花庵裏桃花仙。桃花仙人种桃树，又折花枝当酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还须花下眠。花前花後日复日，酒醉酒醒年复年。不愿鞠躬车马前，但愿老死花酒间。车尘马足贵者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。世人笑我忒风颠，我咲世人看不穿。记得五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。弘治乙丑三月桃花庵主人唐寅（原版）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫者，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风颠，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无花无酒锄作田。（版本一）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只来花下坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将花酒比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风骚，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。（版本二）
燕树渺，蜀云低。娇小惯相依。而今劳燕各东西。偏是说双飞。天涯路，凌波步。相忆何如相晤。杜鹃枝上尽情啼。红透落花泥。
昔曾避地黄山曲，今在丹崖正面看。晓翠障空迷去马，晴霞迎日见飞鸾。九华高并芙蓉秀，五老遥连瀑布寒。中有羽人期汗漫，拂衣松石待休官。
苏莱曼一副标准南洋人的相貌，浓眉厚眼睑，与出身西南的特七倒有几分相似，在他身旁的夫人却着实是个惊世的美女，吕宋女子相貌与西域人相似，浓眉大眼，肤色却是洗白的，身材又更为高挑，菲律宾出美人果真自古使然。

滕王阁诗拼音解读：

shān xíng ruò fù lián ，tán miàn rú shì jìng 。qí zāi jǐ àn wù ，qiān gǔ qì huāng xuàn 。le wú bān jī láo ，zuò qiè yōu yě xìng 。quán yuán hēi nán qióng ，yá sè bì jī yìng 。chuǎng shēn wèi lóng zhé ，kuī qiǎn jiàn yú yǒng 。kě lián fēng shuǐ shēng ，kōng shān shuí lái tīng 。wǒ yù mǎi zī qiū ，sǎo jì táo xiāo jìng 。wèi yán qì máo zhāi ，xiān kě lǐ yú {zuǒ zhōu yòu dìng }。
chūn fēng rù shān gǔ ，máo jiǎ yì yǐ shū 。chén xī bèi chūn shān ，cǎo mù qīng ér shū 。kuàng nǎi gù zhǔ yuán ，yún guān hù líng qū 。yīn yá qì yì nuǎn ，ruì cǎo xiān chūn fū 。jīn shā chū qīng quán ，gān liè zī fāng yú 。yī yī yáng liǔ cūn ，miǎo miǎo sāng zhù jū 。qián zhān dà xiǎo hán ，yǎo tiǎo qióng qí qū 。fēi liú tǔ míng yuè ，zhuǎn hè qiān léi chē 。cān tiān wáng chén guì ，shuāng dài yù bú kū 。dāng shí lín chūn dì ，biàn miè chéng zhēn wú 。ān zhī suì hán zhì ，qiān zǎi dú bú yú 。dà zhōng qián yuán zì ，rù mù jiāo luán jù 。xūn fēng xiǎng jiā jù ，qí zōng diǎn xíng yú 。dú wǎng sān zhù wēng ，zhì jīn yǒu yí xū 。zhēn yóu qǐ yì yù ，shù huò wén chén yú 。bǎo wén dōng wú shèng ，yù wǎng shì lèi jū 。èr zǐ dú yōu tǎo ，xiān zhōu jì lán yú 。lín jiān bó láo fēi ，chá fěi chūn shì chū 。shàng yǒu běi zhī xiù ，míng kōng xuě qiān zhū 。yōu xiāng fā qīng yè ，gān dǎn shēng bīng hú 。wáng shì jì liào lǐ ，qīng yóu yì wàng qú 。yáo zhī shān shuǐ jiān ，kuài ruò zòng hè yú 。jīn wǒ fāng lù yǐn ，jū rán wò wō lú 。huà màn gù wú yì ，fǎn rú zhe yuán jū 。yì nǐ fú biǎn zhōu ，chéng chūn jīng wǔ hú 。shōu fān bái pín xià ，lìng zǐ jiàn qián fū 。
míng guì yǐ jū sān pǐn shàng ，jià gāo réng zài wǔ zhū xiān 。chūn lái mǎi duàn shēn hóng sè ，shāo dé rén xīn sì huǒ rán 。
qiū jiāo tù jìn hán lú jiǒng ，sān chǐ qīng shé juǎn fēng yǐng 。dào shǒu shān hé zhì yǔ rén ，què xiàng cí jī nà yāo lǐng 。yīng xióng zhì zú guī luó wǎng ，biàn shì shé duān kōng lái wǎng 。běn jiāng yī fàn chù wáng sūn ，wèi xǔ gān cháng dí tíng zhǎng 。yī jú cán qí le xiàng qín ，wǔ hú xī zǐ bái lún jīn 。tān tā yī kē zhēn wáng yìn ，mài què huái yīn kuà xià rén 。
táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu shé huā zhī dāng jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái xū huā xià mián 。huā qián huā hòu rì fù rì ，jiǔ zuì jiǔ xǐng nián fù nián 。bú yuàn jū gōng chē mǎ qián ，dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān 。chē chén mǎ zú guì zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。shì rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào shì rén kàn bú chuān 。jì dé wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。hóng zhì yǐ chǒu sān yuè táo huā ān zhǔ rén táng yín （yuán bǎn ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín zhě ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú huā wú jiǔ chú zuò tián 。（bǎn běn yī ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī lái huā xià zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng huā jiǔ bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng sāo ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。（bǎn běn èr ）
yàn shù miǎo ，shǔ yún dī 。jiāo xiǎo guàn xiàng yī 。ér jīn láo yàn gè dōng xī 。piān shì shuō shuāng fēi 。tiān yá lù ，líng bō bù 。xiàng yì hé rú xiàng wù 。dù juān zhī shàng jìn qíng tí 。hóng tòu luò huā ní 。
xī céng bì dì huáng shān qǔ ，jīn zài dān yá zhèng miàn kàn 。xiǎo cuì zhàng kōng mí qù mǎ ，qíng xiá yíng rì jiàn fēi luán 。jiǔ huá gāo bìng fú róng xiù ，wǔ lǎo yáo lián bào bù hán 。zhōng yǒu yǔ rén qī hàn màn ，fú yī sōng shí dài xiū guān 。
sū lái màn yī fù biāo zhǔn nán yáng rén de xiàng mào ，nóng méi hòu yǎn jiǎn ，yǔ chū shēn xī nán de tè qī dǎo yǒu jǐ fèn xiàng sì ，zài tā shēn páng de fū rén què zhe shí shì gè jīng shì de měi nǚ ，lǚ sòng nǚ zǐ xiàng mào yǔ xī yù rén xiàng sì ，nóng méi dà yǎn ，fū sè què shì xǐ bái de ，shēn cái yòu gèng wéi gāo tiāo ，fēi lǜ bīn chū měi rén guǒ zhēn zì gǔ shǐ rán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

②飚：飞扬，飘扬。青旗：青色的酒幌子。
②平野：平坦广阔的原野。江：长江。大荒：广阔无际的田野。
⑤游者：指征夫。
②力不齐：指讨伐董卓的诸州郡将领各有打算，力量不集中。齐：一致。踌躇：犹豫不前。雁行：飞雁的行列，形容诸军列阵后观望不前的样子。此句倒装，正常语序当为“雁行而踌躇”。

相关赏析

中国民间早有“上有天堂，下有苏杭”的说法。这首曲子首尾写现实中的西湖景色，中间展开瑰丽的想象，把人们引入仙境，云锦遍布，银河倒映，仙女飞升，月下吹箫。读者既可看到西湖月夜的清丽、飘渺，又可产生如临人间仙境之感。
这首诗的前两句，从农村的环境概貌写到田家的欢声笑语；诗的后两句，从鸠鸣雨歇写到日上花繁。结句一个“繁”字，表现了春雨后农村生机勃勃的兴旺景象。全诗语言清新自然，以轻快的笔调，写出农家生活的乐趣。

作者介绍

叶宋英 叶宋英，临川（今属江西）人。精乐律。元初、赵孟頫、虞集欲荐入朝，事未行而已卒。有自制曲谱，已佚。事见《隐居通议》卷一○，清雍正《江西通志》卷八一有传。